güneşi görünce,kitabını alıp sahile göz koyanlardanım ben de,karadeniz de büyüdük biz,o kadar olsun,,
İbrahim Tenekeciyi gördüm rafta,okumayı planladığım kitabı bi kenara bırakıp,dokundum 'Tüfeksiz Hareketler'in sayfalarına.Tenekeci deyince akan sular duru bende,anımsadım 'bir iki deneme' şiirinden bi kaç cümlesini :
'güzeldim de galiba bunu nasıl söylesem: eline sağlık Tanrım leyla çok güzel olmuş, Tanrım eline sağlık dünya da çok güzel olmuş ,keşke biraz ölmesem.'
kaptım kitabı,demli bi çay istedim önce,gayri ihtiyari kitabın başına 'Ne çok acı var' C. Zarifoğlu yazıp başladım okumaya.
soluksuzdum 42. sayfaya geldiğimde,çayım soğmuştu.
şöle dedi kitabın bi yerinde:'türk şirinde çağ açıp çağ kapatan Orhan Veli,o günkü şiirlerini bugün yazmış olsa,herhalde çoğunu dergilerde yayınlatamazdı.'
güneşli hava sahilde kitap okuduğun birinci saatin sonunda,insanı üşütecek kadar aldatıcıydı.
yanımdan geçen insanların 'kitap okuyan insan' a verdikleri tepkilerle sarfettikleri 'millet okuyo ya' şeklindeki nidalara bahşettiğim gizli gülümseyişimi alıp götüren,güneşin sarısına saklanmış zalım rüzgar pes ettirdi beni okumaktan ,uğultular girdi Tenekecinin harfleri arasına,,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder